Witte Sud-Ouest wijnen

Heel wat witte wijnen zijn er gemaakt van traditionele Bordelese druivensoorten zoals Sauvignon, Sémillon en Muscadelle. Daarnaast telt Le Sud-Ouest heel wat zeldzame druivenrassen zoals Mauzac, Ondenc, Loin de l'Oeil, Gros Manseng...

Witte wijnen uit het Zuidwesten

Deze regio, in het Frans Le Sud-Ouest genoemd, bevat talloze, kleine verspreide gebiedjes die samen een indrukwekkende variatie aan uitstekende wijnen produceren. Er zijn verschillende duidelijk merkbare invloeden uit Bordeaux, Spanje, de Languedoc en de Rhônestreek. Heel wat witte wijnen worden er gemaakt van traditionele Bordelese druivensoorten zoals Sauvignon, Sémillon en Muscadelle. Daarnaast heeft Le Sud-Ouest een heel arsenaal aan zeldzame druivenrassen zoals Mauzac, Ondenc, Loin de l'Oeil, Gros Manseng, enz... 

In het hart van deze regio vinden we Gascogne, het district van Armagnac, waar de gelijknamige drank vandaan komt. Het was van hieruit dat in 1630 de illustere d’Artagnan vertrok op zoek naar roem en fortuin bij de koninklijke musketiers. Er is weinig veranderd sinds Alexander Dumas deze streek in zijn roman beschreef. Deze gebieden zijn nog steeds dunbevolkt en de tijd gaat er nog altijd traag.

Het zuidwesten heeft geen enkele wijn met een klassieke status, maar voor de echte wijnliefhebbers zijn er hier meer pareltjes te vinden dan in welke andere Franse regio ook.

Het is evenwel niet één natuurlijke regio, maar eerder een bonte verzameling van verschillende gebieden, elk met eigen invloeden. Dit maakt ook dat de appellations talrijk zijn en het geheel soms verwarrend overkomt.

Zonder enig volledigheid na te streven, geven we hier kort duiding bij enkele appellations. 

Bergeracwijnen AOC worden soms aanzien voor eerder bescheiden appellations van de beroemde aangrenzende Bordeaux. De beste rode wijnen zijn granaat- of robijnrood, met fijn fruit en een elegante balans. De witte wijnen zijn meestal droog en Bordeaux-achtig, maar halfzoete wijnen met hoogstens 54 gram suikerresidu per liter zijn toegestaan. Tot 1993 moesten zulke wijnen worden aangeduid met “moelleux”, maar omdat dit nu niet meer strikt hoeft, weten we van enkele van deze wijnen niet langer of ze halfzoet zijn of niet. Pécharmant AOC gaan door als de beste rode wijnen van Bergerac: ze bezitten de typische kenmerken van Bergerac maar met een hogere concentratie kleur, smaak en tannine. Uit het hart van de Bergerac vermelden we nog Monbazillac AOC: een uitstekende wijn in Sauternestijl die terug te voeren is tot 1080, toen op de berg Mont Bazailhac bij de abdij van St. Martin wijnstokken werden aangeplant.

De ooit beroemde “zwarte wijn” van Cahors AOC heette zo vanwege de Malbecdruif waarvan, voor de druifluisramp, inktdonkere wijn werd gemaakt. Maar de soort liet zich niet goed enten op de Amerikaanse wijnstokken en Cahors raakte in verval. De ontwikkeling van wél geschikte wijnstokken en de introductie van Merlot en Tannat deden het tij ten goede keren. Er zijn ondertussen een ganse reeks prima producenten die van Cahors een zeer betrouwbare appellation maken voor rode wijn. Vieux Cahors moet minstens 3 jaar op eikenhout rijpen.

Côtes du Marmandais AOC, ligt in het grensgebied met Bordeaux en leverde oorspronkelijk succesvolle Bordeaux-imitaties, maar werd in 1990 opgewaardeerd van VDQS naar AOC. De wijngaarden liggen aan weerszijde van de Garonne: de Côtes de Cocumont op de linkeroever en de Côtes de Beaupuy op de rechter. Weinig Fransen van buiten de regio kennen deze wijnen, maar de Engelsen verscheepten ze al van in de 14^de eeuw.

Gaillac AOC. Deze tot de oudste van Frankrijk behorende wijngaarden zijn nog maar een handvoljaren begonnen naam te maken.  Om het lokale karakter te benadrukken worden de klassieke druivensoorten bewust vervangen door plaatselijke. Het werken met die oude druivenrassen levert op vandaag heel verrassende eindproducten op die stilaan maar zeker hun plaats in het wijnlandschap van het zuidwesten innemen. Andere AOC’s in de Gaillac zijn nog Gaillac Doux AOC voor zoete wijnen of Gaillac Mousseux AOC voor mousserende wijnen volgens de Méthode Traditionnelle.

Er zijn nog tientallen AOC’s te vermelden en te bespreken voor het zuidwesten, elk met hun eigenheid en karakteristieken, maar het beeld van diversiteit binnen één en dezelfde regio lijkt uit het bovenstaande wel duidelijk.

Het hoeft ons niet te verbazen dat over zulk een groot gebied de bodemgesteldheid ook zeer uiteenlopend en divers is. Zandige en kalkachtige klei op kiezel in de beste wijngaarden van Bergerac.  Zand op de Côte de Duras. Kalkhoudend en alluviale grond op de côtes van  Buzet.  Kiezelklei en kiezel op mergelondergrond in het heuvelachtige Cahors. Klei met kalksteen en kiezel in de Gaillac. 

Ook de klimatologische omstandigheden zijn niet voor alle streken op één hoop te vegen.

Toch staat de ganse regio onder invloed van de Atlantische Oceaan : nat in de winter en het voorjaar, warme zomers en lange zonnige herfsten. Cahors, Fronton en Gaillac zijn door mediterrane invloed warmer maar wisselvalliger.

Het moge duidelijk zijn dat het wijnbeeld van de Sud-Ouest divers en complex is. De hele regio wordt evenwel bij veel kenners en liefhebbers gezien als een lappendeken van vele verspreide gebieden die samen een indrukwekkende variatie aan uitstekende wijnen produceren. Een ontdekkingstocht die altijd weer de moeite waard blijkt.