Het gezegde luidt dat je om een klein kapitaal met wijn te vergaren met een groot kapitaal moet beginnen. Louis Geirnaerdt en zijn vrouw Eugenie van Ekeris laten met Bodegas Bodem zien dat dit niet altijd opgaat.
Veel mensen die als buitenstaander in de wijn starten, maken de fout een (te) duur domein te kopen, wat een grote investering vergt. En die investering is lastig terug te verdienen, zeker als je niet ‘uit de wijn’ komt. Louis Geirnaerdt en Eugenie van Ekeris beseften dit, en begonnen van onderaf aan. Ze deden eerst ervaring op met het verkopen van wijn, voor ze aan een eigen domein begonnen.
MENSENBUSINESS
Louis Geirnaerdt werd opgeleid als geoloog. Hij kreeg een goede baan bij 3M, maar besloot om in de wijn te gaan werken – hij luisterde naar zijn passie. Hij ging eerst aan de slag bij een van de bekendste wijnbedrijven ter wereld, de Spaanse grootmacht Torres, nu 31 jaar geleden. ‘Ik kwam uit Goes en belandde in Spanje voor mijn afstudeerscriptie. En tja, ik groeide op met wijn. Mijn vader was liefhebber van mooie wijnen. Met een paar vrienden richtte ik Qualivin op, een importbedrijf voor wijn, naast mijn gewone baan. Maar toen ik een advertentie zag van Torres voelde ik dat ik mijn hart moest volgen. Ik kon aan de slag bij de exportafdeling. We besloten naar Spanje te verkassen. Een hele beslissing. Ons inkomen in Spanje was maar een kwart van wat we eerst verdienden. Maar ik vond het machtig om in de wijn te werken. Ik raakte al snel bevriend met de wijnmakers van Torres. Een van hen kwam met een bijzonder project in het wijngebied Somontano, aan de voet van de Pyreneeën, in het noorden van Aragón.’ Daar werd door de Madrileense zakenman Luis Nozaleda een geheel nieuw wijnbedrijf uit de grond gestampt, Enate. Hij nam daarvoor Jesús Artagona in de arm, wijnmaker van Torres. ‘Ik mocht voor het nieuwe bedrijf aan de slag. Een gouden kans, die ik niet kon laten lopen, om exportmanager te worden bij een prachtig, nieuw, dynamisch bedrijf. Niet met een hoog salaris, maar wel met targets. Als ik die zou halen, zou de beloning volgen. Al snel werden alle targets overtroffen. De wijnen waren een doorslaand succes.’ Eugenie: ‘We verkochten ons huis in Nederland in 1993. Iedereen verklaarde ons voor gek. Ik had een goede baan bij ABN AMRO Export Finance. Maar laten we eerlijk zijn – werken in de wijn is veel leuker. Het is een mensenbusiness. Dat was doorslaggevend.’
GROENTEBOEREN
Louis: ‘Op een gegeven moment besloten we voor onszelf te beginnen. In het seizoen 1997- 1998 startten we voorzichtig met 100.000 liter. Dat liep heel goed. Met de oogst van 1998 konden we al naar 500.000 liter, wijnen van lokale coöperaties. Enate werkte ook goed mee. Ze lieten me gaan, maar ik kon het bedrijf als adviseur toch terzijde blijven staan. In 2011 verwierven we onze eerste wijngaarden, in Campo de Borja, door een samenwerking met Pagos del Moncayo. De volgende stap kwam in 2013, toen we een samenwerkingsverband gingen opzetten met een winery in Navarra.’ De bedoeling was goede wijnen van garnacha te gaan maken, net als in Campo de Borja. ‘Helaas bleek dat niet gemakkelijk. Navarra heeft geen duidelijke identiteit, wat de wijn lastig te verkopen maakt: de wijndrinker weet niet goed wat voor wijn hij kan verwachten. Er worden Spaanse druivenrassen gebruikt, maar ook veel Franse. Het heeft ook te maken met de lokale mentaliteit van Navarra. Het zijn daar, oneerbiedig gezegd, geen wijnboeren, maar groenteboeren. Dat helpt ook niet als je mooie wijnen wilt maken.’ De volgende grote stap konden Louis en Eugenie maken in 2016, met eigen wijngaarden in Cariñena. ‘Dat is nu ook de plek waar onze eigen bodega, Bodem, staat. We beschikken over 110 hectare, met allerlei verschillende percelen met een eigen microklimaat. Daarnaast kopen we nog veel druiven van andere druiventelers. Wel allemaal van wijngaarden die volgens onze regels worden onderhouden. Alle aspecten worden gecontroleerd. Het oogstmoment is bepalend voor de stijl van de wijnen. We willen Cariñena maken die anders is dan gebruikelijk, in een frissere, elegantere stijl, met veel fruit.’
GEVOEL VOOR KWALITEIT
Met zoon Louis jr. bezoeken we een prachtige, oude, recent gekochte wijngaard in het hogere deel van Cariñena. Het is zijn trots, dat voel je aan alles. ‘Ik heb deze wijngaard zelf onder mijn hoede genomen. Hij ligt prachtig, op hoogte, met een mooi uitzicht over het dal. Hij is beplant met oude bush vines. Natuurlijk, deze vorm van aanplant is niet te mechaniseren. Maar is dat zo erg? Ik moet de stokken aan het begin van het groeiseizoen schoonmaken, en dan in de loop van de zomer nog wat bijpunten. Meer niet. De groei blijft beperkt door het watergebrek, dat zorgt in feite voor een natuurlijk evenwicht. Het voordeel hier is dat de druiven in een natuurlijke schaduw hangen, en minder water nodig hebben.’ De jonge Geirnaerdt is duidelijk aangestoken met het wijnvirus, met gevoel voor kwaliteit in de wijngaard. Als de jonge generatie zo werkt, ziet het er voor de lange termijn uitstekend uit!
Ontdek hier alle wijnen van Bodegas Bodem.
Bron: Perswijn